بیا باور کنیم دنیا،یه جور لالائی و خوابه
یه جور تسکین، واسه ابراز مهتابه
یه عالم حرف ناجوره،تموم گفته هاش زوره
یه حس کهنه از درده،تبش داغ و دلش سرده
یه دریا حسرت و موجه،سقوط از قله اوجه
همش پوچه،مث بن بست یک کوچه ...
اثر: حمید رضا ترتیبی-11/08/1388
نظرات شما عزیزان: